Dirimu :*.
Wednesday, 31 October 2012 • 06:31 • 0 comments
Assalamualaikum , hari ini nak cerita tentang orang yang paling penting dan bermakna untuk aku .Orang yang paling bermakna tu maksud nya orang yang paling aku sayang yang teramat sangat . Pertama, sudah semestinya arwah atuk aku . Atuk seorang yang penyayang dan tersangatlah ambil berat pasal aku . Kadang - kadang aku jealous bila-2 kawan-2 aku balik kampung mesti ada atuk mereka . jealous mucch :*. Minggu ni dah berapa kali aku menangisi rindu yang terpendam . hmpph . kalaulah atuk ada lagi , aku nak peluk dia kuat-2 ketat-2 . Rindunyaa :*(. Tahun 2002 dia pergi meninggalkan aku . Orang kata , tak baik menangisi orang yang telah pergi meninggalkan kita . Tapi masalahnya , rindu yang teramat sangat .Dulu aku kecik-2 , umur 5 tahun camtu kott , mak ayah aku hantar aku dengan adik aku kat kampung suruh atuk jagakan , konon sebok kerja -,-" . So, atuk ngan nenek je lah jaga aku dekat kampung tu . Lama lah jugak 6 bulan atuk ngan nenek jaga . Sampailah hari raya Aidilfitri tu , mak ayah aku balik kampung nak ambil balik aku balik Seremban . Aku gan adik aku melalak , menangis-nangis tak nak balik KL . Memberontak tak nak balik rumah dekat KL . Atuk jugak yang pujuk bapak aku suruh 'biar jelah budak-2 ni duduk sini seminggu lagi , cukup seminggu nanti kamu hantarlah dia balik' . Ayah pon akur lahhh :) Dalam masa seminggu tu sempatlah aku mengisi masa bermain dengan atuk . Setiap petang selepas Asar je , mesti tunggu kat tepi tangga sebelah bilik atuk aku . Tunggu atuk keluar bilik , jalan-2 naik motor petang pergi kedai runcit kat pekan . Beli pistol mainan lahh , gula-gula lahh , macam -2 lahh. Tetapi langit tak selalu nya cerah . Lepastu aku dapat tahu yang duri kelapa sawit tercucuk dekat dalam lengan atuk . Aku cakap dekat atuk , atuk kenapa tak pergi klinik . Atuk cakap , alaaahh sikit je ni . Lama-2 aku tengok dekat bahagian lengan atuk bengkak . Aku tanya atuk 'Atuk kenapa dengan tangan atuk , macam bengkak je' , atuk cakap "Alaaahhh , tak lama lagi baik lah ni ' . Lepastu , esok paginya aku tengok atuk masih lagi ada dalam bilik tak bangun-2 . Tanya nenek ' Opah , atuk tak pergi tengok lembu atuk ke' , Opah jawab 'Tah , atuk kata kejap lagi lahhh' . Pastu , aku terus masuk bilik atuk , cuba gerak atuk . Tapi atuk tak bangun-2 ." Pergi dekat opah balik " Opah , kenapa atuk ? Orang gerak dia tak bangun-2 pon' . Opah pelik . Opah pergi bilik , rasa tangan atuk . Pastu Opah cakap Innalillah . Opah nangis . Tanya Opah 'kenapa opah nangis??" . Aku blur , garu kepala. Opah cuma cakap atuk dah tak ada . Aku cakap "Lahh , kan atuk kat atas katil ni" . Begitu lah ceritanya .. Sejujurnya , aku lebih menyayangi atuk aku daripada mak ayah aku sendiri . Pelik , kan ? Tapi dialah yang paling aku sayang . Dulu selalu cabut pacat dekat badan-2 atuk lepas atuk balik dari ladang kelapa sawit . Kini cuma tinggal kenangan . Alfatihah untuk arwah :) |
Hello;
![]() Shout !
Memory
Big Clap!
![]() |